Stadsdichter Ellen Deckwitz en stadstekenaars Sylvie Zijlmans en Hewald Jongenelis gingen op 4 en 5 mei op pad door de stad. Ze bezochten herdenkingen, Open Joodse Huizen en Huizen van Verzet, zagen hoe het bevrijdingsvuur werd ontstoken op het Anton de Komplein, schoven aan bij Vrijheidsmaaltijden en dansten bij bevrijdingsfestivals. Ellen trad zelf op in het Vondelpark. Hun ervaringen legde ze vast in een gedicht en tekening over twee indrukwekkende dagen. Een geschenk aan de stad.
Ieder jaar zijn er twee dagen waarmee
we een kom kunnen vormen
rond het tere geschenk dat al tachtig jaar
aan ons doorgegeven wordt.
De eerste dag is voor het verleden, voor de huizen
waarin werd geschuild, voor hen die verdwenen.
Een dag om de stilte te laten spreken terwijl we trekken
over de pleinen waar mensen werden geweerd.
De tweede dag is voor de toekomst. Voor schrijven en dansen,
om te vieren dat niemand ons ergens toe dwingt.
Om maaltijden te delen, onbekenden te ontmoeten,
samen te eten en zo samen te leven.
Twee dagen om te beseffen dat wat er in deze stad
gebeurde nooit meer gebeuren mag. Om kinderen te leren
dat sommige schaduwen niet zullen verdwijnen
en je er daarom over moet blijven spreken.
Dat vrijheid een kleinood is dat je moet koesteren
en alleen maar in leven blijft door ruimte te maken.
Alleen maar kan bestaan zolang we allemaal
vrij zijn, we allemaal veilig zijn.
Gedicht: Stadsdichter Ellen Deckwitz
Tekening door: Stadstekenaars Sylvie Zijlmans en Hewald Jongenelis
Samen met honderden partners coördineert Stichting Amsterdams 4 en 5 mei comité een zeer gevarieerd programma voor en door Amsterdammers rondom herdenken en vieren. Op 4 en 5 mei vindt jaarlijks verspreid over de stadsdelen een grootschalig kleinschalig programma plaats, dat een breed scala aan doelgroepen aanspreekt.
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
