Florakokjes-oprichter Esmeralda Jongmans: ‘Bij mij valt niemand buiten de boot’

Vrijwilliger

Voor het Antoniushuis sjouwen vrijwilligers popcornmachines, grote kratten vol spellen en boodschappen naar binnen. In de feestelijk versierde zaal bereidt Esmeralda zich voor op de komst van tientallen kinderen. ‘We sluiten het seizoen van Florakokjes af’, zegt ze.

Twaalf jaar geleden ging Esmeralda na een auto-ongeluk als vrijwilliger aan de slag bij kinderboerderij De Bokkesprong. ‘Kinderen hingen daar dagenlang rond. Hun vaders en moeders werkten dag en nacht om een weg uit de armoede te vinden. De kinderen hadden niets. Ik besloot toen samen met de kinderen soep te gaan koken en patatjes te bakken. Zo ontstond spontaan Florakokjes.’

In no-time vonden vele kinderen met lege magen hun weg naar de boerderij. Esmeralda verkaste naar een grotere buurtkamer en vestigde zich uiteindelijk in het Antoniushuis. Daar wil ze nu dus vanwege de hoge huur weg.

Arm en anders

Inmiddels telt Stichting Florakokjes 27 vrijwilligers. ‘Elke zaterdag is er Kidsclub waar zo’n 35 tot 60 kinderen knutselen, spelen, sporten en koken. We hebben een huiswerkklas en op vrijdag is er eettafel: gezond koken en eten met jong en oud. Een aparte stichting verzorgt activiteiten voor ouderen en runt een voedselbank.’

Esmeralda werkt hard voor de twee stichtingen. ‘Toen ik na mijn ongeluk thuis kwam te zitten, zag ik hoeveel armoede er in mijn buurt bestond. Ik dacht: ik heb een netwerk om op terug te vallen, maar wat als je dat niet hebt? Wat als je ongedocumenteerd bent of om een andere reden buiten de boot valt? Ik wil dat die groep ergens terechtkan en niet op straat belandt. Of je nu een fysieke of geestelijke beperking hebt of vanwege een taalbarrière niet mee kunt komen, bij mij ben je welkom. Hier valt niemand buiten de boot.’

Spaghetti met ketchup

Sinds Esmeralda fulltime vrijwilliger is, moet ze van weinig rondkomen. Ze weet bovendien hoe het is om buiten de norm te vallen: zowel zij als haar zoontje heeft autisme. ‘Er heerst een gigantisch taboe op armoede en anders zijn’, zegt ze. ‘Maar je hoef je niet te schamen. Zelf groeide ik ook in armoede op. Voor mij waren wentelteefjes en spaghetti met ketchup en knakworstjes een feestmaal. Inmiddels weet ik dat mijn moeder geen geld had voor groenten of vers brood. Bij Florakokjes leren kinderen te koken met groenten en verse ingrediënten.’

Altijd aankloppen

Esmeralda vindt het niet erg dat zij door haar inzet als vrijwilliger elk dubbeltje moet omdraaien. De hoge huur van het Antoniushuis is wél een probleem. ‘We zoeken een goedkoper onderkomen waar we 24/7 hulp kunnen bieden. Noord is net een dorp. Mensen letten hier op elkaar’, zegt ze. ‘Daar hoort een dorpshuis bij waar je altijd kunt aankloppen.’ Esmeralda kijkt naar de grote spellen die de vrijwilligers opbouwen. ‘Hoe mooi is het als we een plek hebben waar we niet steeds alles hoeven op- en af te bouwen? Dan kunnen we altijd voor iedereen klaarstaan. Dat is mijn droom met Florakokjes.’

Heb je een gouden tip voor Esmeralda? Mail naar info@florakokjes.com.

Tekst: Marijn Ruhaak
Foto’s: Marieke de Bra
Gasthoofdredacteur: Tania Spaans