Op de avond van 4 mei 1945 vierde de 21-jarige Annick van Hardeveld thuis de naderende bevrijding, waarbij ze vrolijk de Nederlandse vlag om zich heen sloeg. Maar ’s nachts, toen de rest van het gezin sliep, ging ze in haar verpleegstersuniform op haar fiets op weg naar Amsterdam-Noord. Als koerierster moest ze nog een laatste bericht doorgeven aan het verzet voor het geval enkele Duitse soldaten in de stad zich niet zouden overgeven. Die fietstocht werd Annick fataal.
Op het Hekelveld in het centrum kruiste ze een patrouille van de Grüne Polizei. Zonder pardon schoten de soldaten haar met een groot aantal kogels neer. Annick stierf vrijwel onmiddellijk, op de vroege ochtend van 5 mei 1945, de dag dat de vrede getekend werd. Zij was daarmee de laatste koerierster die in de Tweede Wereldoorlog is gesneuveld.
Annick Germaine Mathilde van Hardeveld (geboren Amsterdam, 9 november 1923) groeide op in een welgesteld gezin in Amsterdam-Zuid. In 1942 slaagde Annick voor haar mulo-examen om vervolgens een cursus aan de Amsterdamsche Huishoudschool te doen om zich te oriënteren op haar verdere toekomst. Ze ging als kantoorbediende werken bij een confectiebedrijf maar besluit al snel liever de opleiding tot verpleegster te gaan doen. Met haar diploma op zak, kon Annick vervolgens in 1943 aan de slag als verpleegster in het Amsterdamse Wilhelmina Gasthuis.
“Annick was vastberaden en niet bang, Ze stond erop dat zij net als de mannen “het echte werk mocht doen, door weer en wind”. ”
Als verpleegster had Annick een legitimatie van het Rode Kruis op zak. Door dit document kon Annick de straat op, ook als de avondklok was ingegaan. Van het document maakte ze dankbaar gebruik toen ze zich bij het verzet had aan gesloten. Gekleed in haar ziekenhuisuniform vervoerde Annick bonkaarten, valse papieren, wapens en munitie, en soms ook onderduikers. Annick was vastberaden en niet bang, Ze stond erop dat zij net als de mannen “het echte werk mocht doen, door weer en wind”. Haar familie wist niets van het gevaarlijke werk dat hun dochter deed totdat ze op de dag van de bevrijding, terwijl de hele stad feest vierde, het tragische nieuws over de liquidatie van hun dochter hoorde. Aan het leven van Annick was veel te jong een einde gekomen. Op het Hekelveld staat sinds 1985 een monument om Annick van Hardeveld en haar rol in het verzet te herdenken.
Gebruikte bronnen:
Huygens Instituut
Noord-Hollands Archief
De Zaak Muurbloem wil vrouwen die een belangrijke rol in Amsterdam spelen of speelden zichtbaar en vindbaar maken in de openbare ruimte en op Wikipedia. Zo maken we vrouwen tot rolmodellen en krijgen ze (weer) de erkenning die ze verdienen.
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
