Jongeren van scholen in het voortgezet onderwijs in Amsterdam deden mee aan een verhalenwedstrijd in het kader van de viering van Amsterdam 750, met als startpunt: “Mijn Amsterdam in de toekomst”. Dit is het verhaal van Trey-nathan.
Jayden is een jongen van 14 jaar die in de wijk Holendrecht in Amsterdam-Zuidoost woont. Hij heeft donkerbruin huid en bruin haar, en hij houdt van voetballen en video games spelen. Maar soms als hij buiten speelt in andere buurten, voelt hij zich niet altijd welkom.
Op een dag was Jayden met zijn vrienden aan het voetballen in en andere buurt . Ze waren lekker bezig, maar ineens kwamen er een paar oudere jongens langs. Ze keken naar Jayden en zijn vrienden en begonnen gemeen te lachen. “Hé, kijk die donkere jongen daar,” zei één van hen. Jayden voelde zich meteen minder waard. Hij dacht in zijn hoofd wat is er mis met getint zijn. Waarom moesten ze hem zo aanspreken?
Het gebeurde niet alleen die keer. Soms op school of als hij naar de winkel gaat, hoor je mensen fluisteren of slechte dingen zeggen over zijn huidskleur. Jayden begrijpt het niet. Waarom zou het uitmaken hoe je eruitziet? Hij is gewoon een jongen die van hetzelfde houdt als iedereen: voetballen, muziek luisteren, en plezier maken met vrienden.
Zijn moeder heeft hem geleerd om trots te zijn op wie hij is. Ze zegt altijd: “Laat niemand je vertellen dat je minder waard bent.” Maar soms is het moeilijk om te geloven dat je speciaal bent als anderen je anders behandelen omdat je huidskleur niet hetzelfde is.
Jayden praat vaak met zijn vrienden over racisme. Ze begrijpen elkaar goed. Samen willen ze ervoor zorgen dat iedereen in Holendrecht zich gelijk voelt, ongeacht hoe ze eruitzien. Jayden weet dat het niet altijd makkelijk is, maar hij blijft trots op zichzelf en hoopt dat mensen meer naar elkaar leren luisteren en elkaar respecteren.
Auteur: Trey-nathan School: Lelylyceum 3mb
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
