Zondagmiddag 22 juni 2025 werd in Theater Amsterdam Ode aan Mokum, de speciale Ouderen Songfestival-editie ter ere van de jarige stad, feestelijk afgesloten. In meerdere opzichten een schitterende ontknoping van de editie met vier voorrondes en de Grande Finale waarin slechts één voorwaarde gold: het lied moest over Amsterdam gaan.
Winnaar Karin Wijnen ontroert met Amsterdam huilt Andreaspenning voor scheidend muzikaal leider Kees van Zantwijk
Zeventien finalisten stonden in de Grande Finale, vijftien solisten en één duo. Zij werden begeleid door het tienkoppige Ode aan Mokum Orkest onder leiding van scheidend Kees van Zantwijk. Eva Zwaving presenteerde de middag.
Juryvoorzitter Jacques Klöters onthulde na de pauze de drie vakjuryprijswinnaars. De eerste vakjuryprijs is gewonnen door Karin Wijnen met Amsterdam huilt. Freddy Cornell won met Zomaar een dag in Amsterdam de tweede vakjuryprijs. De derde vakjuryprijs was voor Emile Baars die De Jordaanwals zong.
Voordat Jacques Klöters de vakjuryprijswinnaars bekend zou maken, verscheen de Amsterdamse wethouder Zita Pels op het podium. Zij nam de honneurs waar van burgemeester Femke Halsema die vanwege de festiviteiten op de Amsterdamse ring verstek moest laten gaan. De wethouder begon met het uitreiken van de publieksprijs. Freddy Cornell, de finalist die later ook de tweede vakjuryprijs in ontvangst mocht nemen, kreeg uit haar handen de Eberhard van der Laan-publieksprijs.
Na de publieksprijsuitreiking nodigde ze een nietsvermoedende Kees van Zantwijk uit naast haar plaats te nemen. Ze sprak hem lovend toe, eerde onder andere zijn ruim twintig jaar lange staat van dienst als muzikaal leider, pianist en arrangeur van het Ouderen Songfestival | Tour de Chant en sloot de speech af met het overhandigen van de Andreaspenning namens het college van burgemeester en wethouders. Deze Amsterdamse onderscheiding wordt uitgereikt aan personen die voor de stad prestaties met een landelijke uitstraling hebben verricht op het gebied van sport, wetenschap, journalistiek, kunst, politiek, economie, media, onderwijs of musea. Een prachtige, welverdiende kroon op zijn werk!
Karin Wijnen geboren Jordanese, verhuisde op haar tweede naar Nieuwendam. Rond haar achttiende keerde ze terug naar de Jordaan. Maar ze bleek inmiddels te diep geworteld in Noord. Na drie jaar kon ze tot haar opluchting dankzij woningruil terug naar de overkant van het IJ. Daar woont ze tot haar grote blijdschap nog steeds.
Amsterdam huilt zingt Karin vanaf haar zeventiende. Haar ouders waren de oprichters van het Mokums Jordaan Cabaret. Karin begeleidde de artiesten op accordeon en later keyboard. Zingen ontdekte ze pas later. Maar ze kreeg de kans om ook haar stem te laten horen. Amsterdam huilt zong ze voor het eerst in het cabaret. Het sloeg aan, het publiek genoot.
Toen Ode aan Mokum voorbij kwam, de speciale Amsterdam 750-editie van het Ouderen Songfestival, wees een van haar beste vrienden, Hans Kale, haar op het festival : ‘Karin daar moet jij aan meedoen!’ Ze nam contact op met Stichting JAM, de organisator van het festival, en meldde zich aan. Ze had geluk, dankzij een afzegging kon ze geplaatst worden in de voorronde in haar eigen stadsdeel, in ‘t Zonnehuis in Amsterdam-Noord. Ze genoot. Na bijna drie jaar vanwege gezondheidsproblemen veroordeeld te zijn geweest tot een rolstoel, kreeg ze de kans om op treden voor publiek. “En dan ook nog eens met het Ode aan Mokum Kwintet onder leiding van Kees van Zantwijk. Geweldig, wat een luxe!”, vertelde ze na afloop van de voorronde. Een finaleplaats viel haar ten deel. Opnieuw een kans om het podium op te gaan. Deze keer met het tienkoppige Ode aan Mokum Orkest onder leiding van Kees van Zantwijk. Extra bijzonder, omdat het de laatste keer zou zijn dat Van Zantwijk in zijn hoedanigheid als muzikaal leider van het Ouderen Songfestival de finalisten zou begeleiden. Met Ode aan Mokum nam hij na 22 jaar afscheid van het Ouderen Songfestival | Tour de Chant. Voor het college van burgemeester en wethouders reden om hem tijdens de finale te onderscheiden met de Andreaspenning van Amsterdam. Voor Karin Wijnen extra eervol juist in deze speciale editie winnaar van het festival te zijn.
Voorronde juryvoorzitter Ben Lansink “Wij beluisterden een mooie volle sopraan vol energie en innerlijke overtuiging. Met een fijne dynamiek die recht doet aan al het onderliggende verdriet van dit lied. Alles klopt, met een compliment ook voor het orkest! Dank je wel Karin.”
Finale juryvoorzitter Jacques Klöters “Karin is een monumentale zangeres, volkomen geloofwaardig. Ze ontroerde me. En ‘t is niet makkelijk, want we kennen allemaal de versie van Rika Jansen. Die staat nog altijd, na zoveel jaren, als een huis. Dus wil je dat lied na haar zingen, dan moet je wat neerzetten. En dat heeft ze gedaan. Ze was het lied, Karin Wijnen.”
Karin Wijnen na afloop van de Grande Finale “Ben er heel blij mee, en het was onvergetelijk om mee te doen. Wat een luxe om met het geweldige orkest onder leiding van Kees van Zantwijk te zingen.”
Het Ouderen Songfestival is een landelijk zangfestival, ooit bescheiden begonnen in een verzorgingshuis in Amsterdam. Ruim dertig later is het Ouderen Songfestival uitgegroeid tot een landelijk festival bestaande uit voorrondes in verzorgingshuizen verspreid door Nederland, drie prefinales in theaters in Oss, Houten en Heerenveen en de Grande Finale in Amsterdam
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
