Op het Belgiëplein in Amsterdam Nieuw-West vind je Slagerij Nieuw Sloten, een slagerij die al ruim twintig jaar wordt gerund door Rob en Astrid van Kerkwijk. Rob, inmiddels 61 jaar oud, is slager in hart en nieren. Wat ooit begon als een bijbaantje op zijn dertiende om wat zakgeld te verdienen, groeide uit tot zijn vak en werk. Eerst was hij van plan om iets technisch te gaan doen, maar dat bleek uiteindelijk niet bij hem te passen. De slagerij voelde toch meer als zijn plek.
Voordat hij hier begon, had Rob een eigen slagerij in Purmerend. Via via belandde hij bij een grotere slagerij waar hij in meerdere filialen werkte. Toen de eigenaar aangaf te willen stoppen met een van de winkels, greep Rob zijn kans. Zo werd hij de eigenaar van de slagerij op het Belgiëplein, waar hij sindsdien dagelijks te vinden is.
Wat Rob onderscheidt, is zijn aandacht voor kwaliteit. Niet om luxe of exclusiviteit te benadrukken, maar omdat hij gelooft dat goed vlees een eerlijk product moet zijn. De kipfilet die hij verkoopt komt van boerderijen en is geen standaard fabrieksproduct. Ook het rundvlees is Noord-Hollands, en het varkensvlees, afkomstig van het Duroc-ras, komt uit een vaste keten in België. Deze varkens krijgen grove granen en zelfs een beetje olijfolie, wat volgens Rob zorgt voor een betere smaak en textuur van het vlees. Veel vleeswaren maakt hij zelf. Rookvlees maakt hij zelfs ook thuis: het vlees pekelt hij twee tot drie weken, laat het drogen en rookt het vervolgens een halve dag, waardoor er een mooi stuk rookvlees ontstaat.
“Wat Rob vooral hoopt, is dat mensen in de buurt elkaar weer wat meer gaan zien.”
Toen de winkel zo’n acht jaar geleden toe was aan een opknapbeurt, besloot Rob het goed aan te pakken. Alles in de winkel werd vernieuwd. Gelukkig stond er in de buurt een leeg winkelpandje, die hij tijdelijk in gebruik kon nemen. Daar ging hij verder met de verkoop van de slagerij, want stilstaan was geen optie. De winkel levert namelijk ook aan bedrijven, kantines en catering, iets wat je niet zomaar een paar maanden kunt onderbreken of laten overnemen door anderen. De grote verbouwing was natuurlijk spannend, maar heeft ervoor gezorgd dat de slagerij weer een frisse en moderne uitstraling kreeg.
Hoewel Rob zich niet bijzonder verbonden voelt met Nieuw-West als stadsdeel, heeft hij in de loop der jaren wel een band opgebouwd met de mensen die hun dagelijkse boodschappen komen doen bij hem. Veel klanten kent hij bij naam, en die herkenning geeft het werk betekenis. Toch ziet hij de wijk veranderen. Waar het vroeger volgens hem wat luxer aanvoelde, is dat gevoel nu deels verdwenen. Ook merkt hij dat de kleine speciaalzaken langzaam uit het beeld verdwijnen. Volgens Rob beseffen mensen steeds minder wat goede kwaliteit in eten is. Veel mensen halen zonder nadenken een appeltje of wat vlees bij de supermarkt, zonder zich te realiseren dat de kwaliteit vaak een stuk lager ligt, terwijl de prijs nauwelijks verschilt. “Ik koop halve varkens, snijd ze zelf uit en maak daar mijn eigen hammen van. Je proeft gewoon dat dat écht eten is.”
Wat Rob vooral hoopt, is dat mensen in de buurt elkaar weer wat meer gaan zien. Hij mist soms de intimiteit van vroeger. Je buren kennen, een praatje maken, weten wie er naast je woont, dat is wat de stad leefbaar maakt. Zijn winkel probeert daarin nog steeds een rol te spelen: niet alleen als plek om vlees te kopen, maar ook als plek waar mensen een praatje met elkaar maken.
Auteur: Ava Verweij
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
