Vijftig jaar nadat Kwaku aftrapte als voetbaltoernooi is het festival wereldberoemd in Nederland. En dat is deels te danken aan directeur Ivette Forster, die al twaalf jaar aan het roer staat. Wat mogen we tijdens de jubileumeditie niet overslaan?
Ivette is niet in Zuidoost geboren, maar het stadsdeel voelt als haar thuisbasis. Haar moeder woonde er vanaf 1979 en haar broers en zussen wonen er nog steeds. ‘Ik hou van de Bijlmer omdat het me leert wat de wereld zou kunnen zijn: divers, levendig en vol liefde. Het is een kloppend hart vol ritmes van over de hele wereld. Waar de geur van roti en jollof rice zich mengt met de klanken van afrobeats, kaseko, dancehall en trap. Hier botsen culturen niet; ze versmelten.’
Zuidoost is wel veranderd, vindt Ivette. ‘De muren worden kleurlozer, de huren hoger en de mensen minder herkenbaar. Ik mis de underground spirit. De creativiteit van jonge gasten die zonder subsidie, podium en opleiding hun eigen stijl creëerden: een mix van Surinaamse ritmes, Ghanese energie en de wereldse beats van Londen, Lagos en New York. Dat is de muziek die ik op Kwaku naar voren wil brengen.’
“De Bijlmer leert me wat de wereld zou kunnen zijn: divers, levendig en vol liefde”
‘Kwaku begon in 1975 als voetbaltoernooi tussen de hoogbouwflats’, vertelt Ivette. Ze is nu twaalf jaar directeur van het festival dat dit jaar vijftig jaar bestaat. ‘Het was bedoeld voor Surinaamse tieners die tijdens de zomermaanden niet op vakantie konden. Buurtbewoners verkochten broodjes vanuit hun kofferbak en zorgden voor muziek. Later kwamen er akoestische bandjes bij. Zo groeide dit kleine voetbaltoernooi uit tot een groot familiefestival voor iedereen en kreeg het de naam Kwakoe Zomerfestival.’
Met de groei kwamen de problemen. ‘Er was elk jaar wel een schietpartij’, herinnert Ivette zich. Vanuit haar ervaring als medeorganisator van het Keti Koti Festival wist ze precies hoe je een succesvol en veilig evenement opzet. ‘Samen met Vincent Soekra, Frans de Vries en Jacco van Sandijk, besloten we om Kwaku beter te organiseren zonder het warme en gezellige karakter van het buurtfestival te verliezen.’
Dit jaar organiseert Ivette de vijftigste verjaardag van Kwaku. ‘We hebben het festival professioneel gemaakt zonder de unieke ziel ervan te verliezen. Kwaku is uitgegroeid tot een traditie, een divers feest van en voor de gemeenschap zoals je dat nergens anders in Nederland vindt. Sommige kraamhouders zijn er al vanaf het allereerste begin: een van hen speelde zelfs als keeper mee op het oorspronkelijke voetbaltoernooi’, vertelt ze trots.
Het vijftigjarige bestaan wordt met een speciaal programma gevierd: een blazersensemble met Surinaamse artiesten, optredens van de Barbadiaanse band Krosfyah, en een speciale verhalenmiddag waar buurtbewoners uit de beginjaren terugblikken op vijftig jaar Kwaku. Ivette heeft nog een persoonlijke tip: ‘In het laatste weekend treedt Edgar Burgos van Trafassi op met een speciale tribute aan de grootste volkszanger van Suriname: Lieve Hugo.’
Ivette kijkt terug op een indrukwekkende carrière. Behalve Kwaku en het Keti Koti Festival maakte ze ook de eerste zwarte talkshow op de Nederlandse televisie, presenteerde ze het programma Jules Unlimited én was ze jarenlang het gezicht van het AT5 Nieuws. Gaan we haar ooit nog terugzien op televisie? ‘Ik denk het niet’, lacht ze. ‘Ik word ook een dagje ouder, hè? Bovendien vind ik het belangrijk dat de jongere generatie een kans krijgt.’
Festival Kwaku Summer Festival 12 juli t/m 3 augustus Nelson Mandelapark
Dit verhaal is onderdeel van de Stadsdeel-Uitkrant, die vanwege het jubileumjaar in 2024 en 2025 zeven keer wordt uitgegeven in Noord, Nieuw-West en Zuidoost.
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
