Jongeren van scholen in het voortgezet onderwijs in Amsterdam deden mee aan een verhalenwedstrijd in het kader van de viering van Amsterdam 750, met als startpunt: “Mijn Amsterdam in de toekomst”. Dit verhaal gaat over Zara.
Zara is 13 jaar oud. Ze woont in Amsterdam, in een flat in Amsterdam-Noord. Haar ouders gaan scheiden. Ze zeggen dat het niet door haar komt, maar diep vanbinnen voelt Zara dat het wel zo is. Ze heeft astma, een longziekte, en is vaak ziek. Haar vader wordt daar moe van. Haar moeder is altijd bezorgd. Zara voelt zich schuldig. Op school wordt Zara gepest omdat ze soms niet mee kan doen met gym. Sommige kinderen noemen haar “hijgende hond” of “Ziekie Zara”. Ze lacht het weg, maar het doet pijn. Ze heeft één vriendin, Layla, maar die zit vaak in een andere klas.
Zara woont met haar moeder en jongere broertje Sami. Haar kamer is klein, met een bureau, een bed, veel boeken en posters van sterren en planeten. Haar muur is lichtblauw, haar lievelingskleur.
Zara zit op het dak van hun flat. Het is rustig daarboven. Je ziet de stad, met hoge gebouwen en trams die ver beneden rijden. De lucht is een beetje grijs, maar hier voelt ze zich vrij. Ze draagt een hoodie, haar haar is lang en donker, haar ogen zijn moe.
Ze denkt aan haar ouders, aan hoe ze steeds meer ruzie maken. Ze denkt aan haar adem, die soms zo moeilijk gaat. En ze vraagt zich af: Is het mijn schuld?
Zara is nu 38 jaar. Ze woont nog steeds in Amsterdam, maar de stad is veranderd. Er zijn veel meer bomen, elektrische auto’s en fietsen. De lucht is schoner. Zara is arts geworden, gespecialiseerd in longziekten. Ze helpt kinderen met astma. Ze heeft twee kinderen, een jongen en een meisje. Ze wonen in een huis met een tuin.
Ze denkt soms terug aan haar jeugd. De pijn is zachter geworden. Haar ouders zijn allebei gelukkig, maar apart. Ze ziet nu dat het niet haar schuld was. Haar ziekte is er nog, maar ze weet er goed mee om te gaan. En het pesten? Dat heeft haar sterker gemaakt.
Zara kijkt naar haar dochter, die met een telescoop naar de sterren kijkt, net als zij vroeger. Ze glimlacht. Het komt goed.
Auteur: privé School: Lelylyceum, klas 2vtb
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
