Een diepe reflectie op een duurzaam leven 1/3

We zitten te veel in ons hoofd. We willen uniek zijn. We zijn een prestatiesubject geworden. Dat vooruitgang nastreeft. De wereld is van ons en is naar onze hand te zetten. De wereld draait gewoon door maar er is vervreemding en verwarring alom. We zijn ons contact met de aarde kwijtgeraakt en daarmee het contact met onszelf als mens. Uiteindelijk is verbinding met andere en met ons ecosysteem een diepe menselijke behoefte, gebrek hieraan laat ons naar spullen graaien. Er is een grote behoefte aan natuurervaringen, ontspanning en gelukkige momenten – behoeften die direct te maken hebben met onze relatie tot de natuur. Een duurzame samenleving is een samenleving die zichzelf in stand kan houden. Die geen uitputting oplegt aan andere samenlevingen. Ook niet op dieren, natuur en op grondstoffen. We maken er gebruik van, maar putten niet uit. Onze natuurlijke hulpbronnen behandelen we met respect. De natuur de ruimte geven voor herstel. De natuur is krachtig, wijs en magisch. Natuur is leven. Wij zijn de natuur. De natuur is er, en kan zonder de mens. De mens kan vanuit een wederkerige relatie geven aan en nemen van de natuur. Vanuit hersteld contact met de natuur.

Verhaal 1

Een dag voor ons gezin in de Stad van de Toekomst:

+/- 7 uur

–                Ik word gewekt door rondspringende katten: D. is beneden wakker geworden en gaat ze natvoer geven. Daarna kruipt hij nog eventjes in bed om muziek te luisteren.

Het voer komt niet langer uit blik, maar wordt ingevroren gedistribueerd.

De katten zijn niet langer ‘van ons’ maar worden gemonitord door een Centrale Dienst. Ze mogen bij ons wonen omdat ze een therapeutische functie hebben. Voordat de katten kwamen zijn zij D. en ik beide naar Artis geweest waar tegenwoordig een grote, permanente tentoonstelling over ‘huisdieren’ is. Ook is het Centrum voor Dier-Mens studies daar nu permanent gevestigd. https://www.diermensstudies.nl/over-ons We hebben daar lessen gevolgd (o.a. over communicatie met je kat en over verzorging) en uiteindelijk een certificaat gehaald om voor katten te mogen zorgen. Ook hebben we een paar visites aan huis gehad en D. heeft zelfs video interactie begeleiding gehad.

–                De katten kunnen veilig naar buiten en hebben, behalve bij ons, nu ook ‘banen’ elders in de wijk. De nieuwe situatie heeft heel veel voordelen: We weten dat de katten niet stiekem ziek kunnen zijn omdat ze regelmatig check-ups aan huis krijgen, hun eten is gezonder en hun kattenbakvulling is beter voor het milieu. Ze hebben een interessanter leven en wij weten dat ze altijd goed verzekerd zijn en dat er back-up is als we ooit niet (meer) voor ze zouden kunnen zorgen.

+/- 7 uur

–                Ik ga naar buiten om in de grachten te zwemmen: Het water is schoner dan ooit, o.a. door boten op waterstof en een volledig verbod op plastic verpakkingen. Er zijn douches aan de waterkant – meteen douchen vermindert het risico op infecties. Het recreatief gebruik van de grachten heeft prioriteit over elk ander mogelijk gebruik.

+/- 7.30

–                Daarna heb ik een openbare yoga/ taichi les. Deze worden in de ochtend een aantal keren gegeven, het is de bedoeling om altijd op dezelfde tijd te komen en zo de buren beter te leren kennen. D. staat wat later op, gaat niet zwemmen en volgt een wat latere les.

+/- 8.30

–                Ik heb de keus: thuis ontbijten of aan een gezamenlijke tafel in de wijk. Ik kies op de maandag voor gezamenlijk eten.

+/- 9.00

–                Na het gezamenlijke eten blijf ik een uur lang helpen. Soms is dat afwassen, soms is dat voorbereidingen treffen voor de volgende maaltijd (koken). Als ik naar huis ga, kan ik vers eten meekrijgen voor D.

+/-10.00

–                Ik ben klaar voor een werkdag. Ik ga op de fiets naar het Marineterrein waar ik deel uit maak van een therapeutisch team om soldaten met ernstige trauma te behandelen. Ik heb hierbij verschillende taken: Ik geef voorlichting over het non-verbale deel van trauma, de invloed op reflexen etc. etc. Ik help cliënten om therapieën te kiezen die ze willen uitproberen. Ik geef groeps- en individuele behandelingen in water: Watsu en Wata.

+/-13.00

–                De cliënten en het therapeutische team eten gezamenlijk.

+/-14.00

–                Ik neem een uur lang deel aan een gezamenlijke sportles in ‘Animal Flow’. Het niveau is hoog, maar iedereen kan naar vermogen meedoen.

+/-15.00

–                Ik vertrek naar de wijkmoestuin om daar twee uur te werken en werk daarna een uur in de keuken. Het is mogelijk om eten mee naar huis te nemen en daar kies ik vandaag voor. Tijdens het koken spreek ik af om in de avond naar een natuurfilm bij Pakhuis de Zwijger te gaan.

+/-18.00

–                Ik douche en kleed me om

+/-18.30

–                Ik eet samen met D. en luister hoe zijn dag geweest is.

+/-19.15

–                Ik speel 15 minuten met beide katten en probeer een nieuw speeltje uit wat bij ons is bezorgd. Daarna schrijf ik een kort verslag voor het centrum Mens en Dier over dit speelgoed.

+/-19.45

–                Ik ontmoet de buren met wie ik heb afgesproken bij Pakhuis de Zwijger. We kijken gezamenlijk naar de film en praten nog even wat na.

+/-22.30

–                Ik ben thuis. Ik schrijf in een kwartier een overzicht van mijn dag en doe nog een kwartier aan meditatie. Daarna ga ik rusten.

In vergelijking met mijn huidige leven is mijn ‘dag van de toekomst’ sportiever en socialer. Ook is de omgeving groener en mooier en, wat voor mij heel belangrijk is, katvriendelijk zodat onze katten veilig naar buiten kunnen. In plaats van thuis veel werk te verzetten om voor D. te zorgen, werk ik nu in grotere groep mensen. Dit verrijkt mijn sociale contacten. Omdat activiteiten heel dichtbij, leuk en aantrekkelijk en gratis zijn sport ik meer. Dit geeft me dan weer de kracht om andere fysieke activiteiten ook beter aan te kunnen. Omdat er meer ruimte is voor innovatie en het toetsen van nieuwe behandelmethoden, is er meer ruimte om  vakkennis die ik reeds lang geleden – als fysiotherapeute in de psychiatrie – heb opgedaan… toe te passen.