In 2025 deden ruim 5000 leerlingen uit groep 5 en 6 mee aan 2 speciale schrijflessen. Het thema: schrijf een verhaal over jouw Amsterdam van de toekomst. Stichting De Schoolschrijver had voor hen deze lessen en een leerkrachtenworkshop ontwikkeld, en er een grote schrijfwedstrijd aan verbonden. Een creatief cadeau ter gelegenheid van de 750ste verjaardag van Amsterdam.
Ik loop door Amsterdam en ik… zie heel veel leuke dingen: lianen om aan te slingeren, overal water, met grote bomen die eruit groeien. In de bomen zijn hutten en de takken vormen paden tussen de bomen! Ik ga naar de bibliotheekhut om een boek over de geschiedenis van Amsterdam te lezen, maar als ik daar ben zegt de mevrouw dat ik alle boeken die er zijn al gelezen heb. Dan ga ik maar zwemmen. Tien minuten later neem ik een sprong in de Amstel, de grote rivier die alles verbindt.
Wat zie ik daar bij de kade bij een nest van een meerkoet? Ugg ik kan er niet bij, ik probeer het nog eens. Nog steeds niet…
Nog eens ja, wat een mazzel !!!!!! Ik heb hem. Het is een soort boek.
Ik denk dat ik naar huis ga om het te lezen.
Ik ben thuis… Het boek is nat, maar wel leesbaar. Het lijkt wel een soort dagboek. Op de eerste pagina staat de grote ramp!
Wat is de grote ramp?
“Mama, wat is de grote ramp?”
“De grote ramp gebeurde 750 jaar geleden. Toen AI te sterk werd, namen robots de wereld over”, zegt mama.
Wwwwat daar heb ik nooit van gehoord!
“Ok, laat me nou uitpraten.”
“Ja, ik laat je ook uitpraten. “
“Oke, nou… de robots verwoestten elk mens op hun pad, uiteindelijk konden wij alleen maar winnen omdat er een mega overstroming kwam die alle computers kapot maakte. Maar helaas waren toen bijna alle mensen al vermoord en alle huizen stonden onder water, alleen in de bomen kon je overleven. Daarom is Amsterdam zoals het nu is.”
Oooooooooo oke nu ga ik dit dan maar eens lezen…
Het is heel moeilijk om zo in de schuilkelder te leven. Gister hadden we zelfs geen eten
Het is heel moeilijk want er zijn geen dokters.
Mijn moeder zei dat de Maasstraat het veiligst is.
Hé de Maasstraat, die ken ik, mijn vriendin woont daar. Ik ga daar naar toe om antwoorden te krijgen over het meisje. In het boek staat dat haar naam Anna was en haar achternaam Koopman.
“LOLA WE GAAN ETEN”. Neee! oke! Na het eten, voor ik ga slapen lees ik verder.
Dag 14 Het wordt elke dag moeilijker om te overleven, er begint minder eten te komen, een van ons is al dood! Van een ziekte. Ik wil alles opschrijven over hoe het is om te leven in een oorlog tegen de AI robots, maar we moeten steeds schuilen, dus ik weet niet of //////
He, ik snap het niet. Opeens houdt het verhaal op, het lijkt wel alsof de bladzijden eruit zijn gescheurd!
“Lola, je moet nu wel echt slapen.”
“Ok, mam uggg”, noaw morgen ga ik alles onderzoeken in de Maasstraat…
De volgende ochtend ga ik niet naar de schoolboom, maar ga ik stiekem naar de Maasstraat. Ik weet namelijk een plek heel diep waar een soort kelder onder water is. Ik kan heel goed duiken en 4 minuten mijn adem inhouden en ik neem ook een mes mee voor de zekerheid.
Ik heb de plek snel gevonden, maar ik kan de deur niet open maken, want er zitten allemaal boomwortels voor.
Gelukkig heb ik mijn mes meegenomen. Ik ga steeds naar beneden om er een door te snijden en dan ga ik weer omhoog om adem te halen.
Het lukt me uiteindelijk en ik ben binnen door de kelderdeur. Ik heb nog ongeveer 3 minuten. Het is donker, dus ik moet met mijn handen voelen. De ruimte is klein, maar er ligt een hoop rommel.
Dan voel ik opeens iets dat op blaadjes papier lijkt. Yes!!!!
Ik ga terug naar de deur, maar OH NEE! De deur is dichtgevallen en zit op slot. Je kan hem alleen van buiten openmaken. Ik kan nog maar een paar minuten mijn adem inhouden!! “ HELP!!! “
Dan gaat opeens de deur open. Het is mama, samen met mijn juf. Ze pakken mijn hand en trekken me naar boven. Ik houd met mijn andere hand stevig de blaadjes vast.
Als we boven zijn zegt de juf streng: “Je mag niet spijbelen van school en je mag nooit meer zulke gevaarlijke dingen doen!”
Mama zegt:” Ik had in dat boek gelezen dat er een schuilkelder in de Maasstraat was, dus ik dacht dat je daar misschien was toen de juf kwam vragen waar je was. “Wat heb je daar in je hand?”
We gingen samen kijken en het was de rest van het dagboek.
In het dagboek vertelt Anna precies hoe het was om te leven tijdens de grote ramp. Op de laatste bladzijde vertelt ze dat zij en haar familie opgepakt worden door de robots en waarschijnlijk is ze daarna door de robots vernietigd, want verder gaat het dagboek niet.
Ik besluit om het boek te laten drogen en de bladzijden weer aan elkaar te lijmen tot een heel boek. Dat boek geef ik dan aan de grote OBA, de bibliotheek bij het Y, zodat alle Amsterdammers kunnen lezen over hoe gevaarlijk de AI robots waren.
Milou
Eerste Montessorischool De Wielewaal
Er deden 205 schoolklassen van 75 scholen uit Amsterdam en Weesp mee aan het project. De 2e schrijfles werd live in de klas gegeven door kinderboekenschrijvers, ook wel Schoolschrijvers genoemd. Deze schrijvers motiveerden de leerlingen om hun verhalen nóg beter te maken.
Leerkrachten stuurden de origineelste toekomstverhalen in voor de schrijfwedstrijd. De jury bestond uit kinderboekenschrijver Zindzi Zevenbergen, journalist Merel Westrik en directeur digitalisering en innovatie van de gemeente Amsterdam, Ger Baron. Samen selecteerden zij 8 finalisten.
Op 15 oktober kwamen alle finalisten met hun hele klas naar het knallende finalefeest in de OBA. Aan het eind van het feest maakte wethouder Marjolein Moorman van Onderwijs de 3 winnaars bekend. Zij wonnen een leeszitzak voor op school – een plek om lekker te lezen en nieuwe verhalen te verzinnen.
Dit unieke taaloffensief werd mede mogelijk gemaakt dankzij een samenwerking met lokale partners, stichting Kleine Lettertjes, de Bibliotheek, BBO Amsterdam, bureau Amsterdam 750 en de gemeente Amsterdam. Samen onderstrepen we het belang van schrijfplezier en de kracht van verhalen vertellen, en betrekken we jonge Amsterdammers nog meer bij hun eigen stad.
De Schoolschrijver biedt al 15 jaar interactieve lesprogramma’s en inspirerende trainingen rond lezen en schrijven voor alle basisscholen. Met een belangrijke rol voor professionele kinderboekenschrijvers, de Schoolschrijvers en (actuele) jeugdliteratuur. Met als belangrijk doel: ieder kind taalsterk.
* De verhalen die worden gepubliceerd op deze website weerspiegelen niet per se het beleid van de gemeente Amsterdam, maar zijn een creatieve uiting van de makers.
